Steve Austen

Steve Austen schreef een van de bijdragen aan het Progressief Liberaal Manifest; een bundeling van de ideeën die werden opgedaan tijdens de DAGVAN100. Honderd denkers uit alle hoeken van de samenleving gingen met elkaar in gesprek over de toekomst van vooruitstrevende, moderne middenpolitiek in Nederland. De centrale vraag was of het huidige politiek-bestuurlijk bestel, dat zijn oorsprong vindt in de vorige eeuw, de antwoorden op de hedendaagse kansen en bedreigingen kan formuleren en implementeren. De praktijk wijst uit dat we daar niet zeker van kunnen zijn. Er moet een nieuwe verhaal komen, progressieve liberalen moeten zich hervinden om een krachtige rol in het discours te blijven spelen.

Kijk voor meer informatie op de website van de Arbeiderspers.

Wat was het beste idee van 2013? Voor de bundel Het beste idee van 2013 werd aan 150 wetenschappers, journalisten en kunstenaars gevraagd wat zij het beste idee vonden, op hun eigen vakgebied of daarbuiten, van henzelf of van een ander, in binnen- of buitenland. Lees hier de bijdrage van Steve Austen aan deze bundel:

“De tijd dat besluiten over politieke en ethische vraagstukken in Nederland genomen konden worden, binnen de nationale context, ligt definitief achter ons. Het nationale debat wordt steeds meer een internationaal discours. Stevige meningsverschillen over de betekenis van Europa, de waarde van vrede, de viering van vrijheid en de invulling van burgerschap zijn aan de orde van de dag. Voor al deze begrippen geldt dat ze toe zijn aan een herijking.

Het Verdrag van Lissabon heeft resoluut gebroken met een politieke praktijk waarbij de relaties tussen de Europese staten werden bepaald door geo- en machtspolitieke verhoudingen. Daarvoor in de plaats ontwikkelt zich een netwerk van fijnmazige interdependenties op alle gebieden van het maatschappelijk leven. Het innovatieve van deze werkelijkheid is dat niet alleen de regeringen, maar ook de uitvoerende instituten, het bedrijfsleven en nu ook de burgers zelf steeds meer grensoverschrijdend met elkaar verbonden zijn, hetgeen onvermijdelijk is en in toenemende mate leidt tot een complex stelsel van gedeelde verantwoordelijkheden.”

Lees het artikel verder op de website van Uitgeverij De Wereld.

Niet zo erg lang geleden verscheen er een belangwekkend boek over de verschillen in cultuurbeleid tussen Nederland en Vlaanderen. In dit boek, een uitgave van het Sociaal en Cultureel Planbureau, getiteld Van Anciaux tot Zijlstra. Cultuurbeleid en cultuurparticipatie in Nederland en Vlaanderen besteedt auteur Quirine van der Hoeven uitgebreid aandacht aan het beleid op het gebied van de cultuureducatie. Als één ding duidelijk is, dan is het wel dat het beleid en dus

ook de praktijk op dit gebied niet in een allesomvattende schets te vangen is. Download de column van Steve Austen in MM nieuws 2014 #1.

Wat de rigoureuze bezuinigingen op kunstsubsidies ook te weeg gebracht mogen hebben bij de gesubsidieerde kunstenaars en kunstbedrijven, de indirecte effecten op de financierings­structuur van de kunstsector zijn nog nauwelijks te overzien.

Dat de financieringsstructuur, of misschien preciezer gezegd, de financiële infrastructuur in de kunstproductie en ­distributie in beweging is, blijkt overduidelijk uit de voortschrijdende ‘kleur­verandering’ van het culturele landschap van Nederland.

Twee recente mediaproducties onderstrepen de paradigma­wisseling die onmiskenbaar voortschrijdt en waarvan het eindresultaat nog niet in zicht is.

Download de column van Steve Austen in MM nieuws 2013 #4.

Dat de welvaartsstaat hét middel bij uitstek is om de onderdanen – vetgemest en tevreden als zij zijn – onder de duim te houden, is nu langzamerhand wel bekend. Of het vigerende regime meer of minder democratisch is lijkt in deze omstandigheden vooral een vraagstuk voor links georiënteerde, hoger opgeleide vrijgestelden; zij moeten tenslotte ook hun speeltje hebben. Download de column van Steve Austen in MM nieuws 2013 #3.